درباره وبلاگ

به نام خدا

درباره وبلاگِ کارزار انتخابات، اسفند 94

اساساً از رسانه‌ها به‌عنوان رکن چهارم دموکراسی یاد می‌شود، رکنی که از یک طرف با مردم و از سوی دیگر با حکومت در ارتباط است. 

آزادی بیان رسانه ها، سمبل دموکراسی است. شیوه ی استفاده ی رسانه ها از این آزادی، به تعهّد ایشان در خدمت به کلّ جامعه و عموم باز می گردد. رسانه ها باید مشارکت در روند دموکراتیک را ترویج نموده و به عموم اطمینان دهند که فرصت دارند از نامزدها و مسایل ذیربط مطّلع شوند، لذا می بایست گزارش اخبار را به صورت واقعی، منصفانه و بدون جانبداری ارائه نمایند. قانونگذار اساسی در ذیل اصل 24 در خصوص آزادی رسانه ها اشعار می دارد: «نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند، مگر آنکه مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد»

در جهان امروز وسایل ارتباط جمعی، روزنامه، رادیو، تلویزیون و سینما با انتقال اطلاعات و معلومات جدید و مبادله افکار و عقاید عمومی، در راه پیشرفت فرهنگ و تمدن بشری نقش بزرگی را بر عهده گرفته اند به طوری که بسیاری از دانشمندان، عصر کنونی را «عصر ارتباطات» نامیده اند. فراوانی جمعیت، تمرکز گروه های وسیع انسانی در شهرهای بزرگ، شرایط خاص تمدن صنعتی و پیچیدگی وضع زندگی اجتماعی، وابستگی ها و همبستگی های ملی و بین المللی، ناامنی و بحران ها، تحول نظام های سیاسی و اجتماعی، دگرگونی مبانی فرهنگی، ترک سنت های قدیمی و مخصوصاً بیداری وجدان اجتماعی، همه از جمله عواملی هستند که روز به روز نیاز انسان را به آگاهی از تمام حوادث و وقایع جاری محیط زندگی بیشتر می کند تا جایی که پیشرفت وسایل ارتباط جمعی و توسعه اقتصادی و اجتماعی و تحکیم مبانی دموکراسی و تفاهم بین المللی لازم و ملزوم یکدیگر شده اند. در این جوامع افراد کوشش می کنند همیشه در جریان همه امور و مسائل اجتماعی قرار داشته باشند تا بتوانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم نقش خاص خویش را در زندگی گروهی ایفا کنند. به همین جهت آگاهی اجتماعی از مهم ترین ویژگی های زمان معاصر به شمار می رود و همین آگاهی است که انسان را به زندگی فردی و جمعی علاقه مند می سازد و توجه او را به آزادی ها و مسوولیت های وی جلب می کند.

رسانه ها در انتخابات نقش و جایگاه چند بعدی دارند، از یک سو رسانه ها می توانند، خواسته ها و آرای مردم و دیدگاه سیاسی و اجتماعی آنان را به مسئولان انتقال داده و به عنوان سخنگوی مردم و افکار عمومی فعالیت کنند و از سوی دیگر تأثیرات و نتایج نظرات مردمی را در سیاست ها و فعالیت های کشور نشان دهند، تا حس اعتماد و اطمینان بین مردم و دولت را افزایش دهند.

معذلک همانگونه که تعداد شرکت کنندگان و شرکت حداکثری در انتخابات، ضربه سنگینی بر پیکر استکبار به شمار می رود، به طریق اولی انتخاب درست و انتخاب بهترین گزینه نیز اهمیت و ارزش زیادی دارد تا جایی که می تواند کشور را به اوج قدرت وعظمت درعرصه های داخلی و خارجی برساند. 

مشارکت از موضوعات حساس در تمامی جوامع است. امروز در تمامی جوامع از دموکراتیک ترین جوامع گرفته تا دیکتاتوری کامـل بـه موضـوع مشارکت توجه می شود؛ اما در این طیف تفـاوت بـسیاری بـین مـشارکت وجود دارد. در جوامع دیکتاتوری هدف از مشارکت بـسیج عمـومی بـرای تحقق منویات و خواسته های حاکمیت است. به تعبیر دیگر دولتها بـرای تــسریع امــور مربــوط بــه خــود خواهــان اســتفاده از نیــرو، تــوان و مشروعیت بخشی شهروندان هستند و با اسـتفاده از ترفنـدهای تبلیغـاتی، مردم را برای فعالیت موردنظر بسیج مـی کننـد. در ایـن گونـه مـشارکت شهروندان فقط نقش اجراکننده را دارند و در تصمیم گیری و برنامه ریـزی هیچ نقشی نداشته و حتی در بسیاری از مواقع به موضـوع نیـز اشـراف و احاطه ندارند. در سوی دیگر طیف جوامع دموکراتیک قرار می گیرند. در این جوامـع شهروندان خود در امور مشارکت می نمایند. این مشارکت نیـز در تمـامی مراحل یعنی تعیین اهداف، تصمیم گیری، برنامه ریزی و اجـرا مـی باشـد و شهروندان با آگاهی کامـل از فراینـد مـشارکت بـه همکـاری و همیـاری می پردازند. 

مشارکت سیاسی از لوازم اولیه توسعه سیاسی محسوب می شود و این مشارکت زمانی معنادار می شود که توزیع مجدد قدرت در فرایند نوسازی سیاسی انجام شود. در شرایط فقدان نوسازی سیاسی، نخبگان سیاسـی از ظهور سازمان های خودجوش در وحشت به سـر بـرده و سـعی دارنـد تـا فرآیندهای تبیین خواسته ها و طرح تقاضاها را خود مدیریت کنند. بر این اساس نخبگان سیاسی مبادرت به ایجاد سازمان هایی می کنند تـا کنتـرل تقاضاهای پراکنده را بر عهده بگیرند. اجتماعی شدن و مشارکت سیاسی در نظام سیاسی عصر نوین همـراه با مدرنیته، لازم و ملزوم یکدیگر در امـر حاکمیـت و حکومـت در دنیـای نوین دانسته شده اند.

 در بین اندیشه های حاکم بر جامعه ی نوین، مشارکت سیاسی؛ دخالت هر چه بیشتر مردم و گروه های اجتماعی در مسائل سیاسی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم دانسته می شود. مشارکت سیاسی در این معنا نوعی اختیار و آزادی عمل فـردی اسـت کـه به وسـیله آن نـوعی اعمـال اراده و قـدرت تصمیم گیری جمعی که مشروعیت حکومـت را تـضمین مـی کنـد، دیـده می شود.

علیهذا این وبلاگ به منظور معرّفی نامزدهای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه قائمشهر، جویبار، سیمرغ، سوادکوه و سوادکوه شمالی راه اندازی گردیده و بنا دارد با رعایت انصاف و بدون جانبداری، اخبار، یادداشت ها، مواضع، دیدگاه و اندیشه های نامزدهای محترم حوزه ی انتخابیه را در جهت مشارکت حداکثری آحاد مردم در انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی در هفتم اسفند و انتخاب اصلح، منعکس نماید.

تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.